••درنگ••
تَعَرَّف اِلَی اللهِ فِی الرِّخاءِ،یَعرَفکَ فِی الشِّدَّت
در رفاه الله را بشناس در سختی ها تو را می شناسد
¤تَعرَّف اِلَی اللهِ>>>> به تشدید راء>>یعنی با اطاعت از پروردگار ،شکر بر نعمت های فراوانش ،صبر دربرابرقضاهای تلخ ،پناه بردن خالصانه وراستین به او قبل از نازل شدن مصیبت،اورا بخواه وبه
اونزدیک شو.
فِی الرِّخاءِ >>> یعنی در آسایش ،امنیت،نعمت و تندرستی ؛بنابراین به طاعات وآنچه مایه ی تقرب (نزدیکی)است پایبند باش تا در نزد او به آنها متصف وشناخته شوی.
یَعرَفکَ فِی الشِّدَّت " یعنی در سختی تو را میشناسد وبه سبب شناخت قبلی که از تو دارد از هر تنگنایی و از هر اندوهی راه خروجی برایت قرار می دهد.
شایسته است میان بنده و پروردگارش شناخت قبلی ویژه ایی باشد تا به او احساس نزدیکی و نیازمندی داشته باشدودر تنهاییش به او انس گیرد ،
شیرینی ذکر،دعا،مناجات وطاعتش را دریابد .
انسان پیوسته در سختی ها ورنج های دنیا ،برزخ وصحنه ی قیامت گرفتار است
پس اگر میان او وپروردگارش شناخت خاصی باشد الله همه ی آنها را از او دور می سازد
ترس و خشیت از الله
*وإذا خَلوت بریبَة فی ظُلمةٍ .. والنّفس داعیةٌ إلى الطّغیانِ فاستَحِ من نظر الإله وقُل لها .. إن الذی خَلق الظّلام یرانی*??
وقتی درهابسته شد و خودت تنهای تنها درتاریکی میل گناه کردی ،
واسباب گناه مهیاشد..
ویقین حاصل کردی هیچ احدی ترانمی بیند..
و نفس تو، ترا به گناه دعوت میدهد..
پس ازنگاه اللّه عزّوجلّ شرم بکن...
ازنگاه خالقت شرم بکن..
ازنگاه مالکت شرم بکن..
ازنگاه رازقت شرم بکن..
ازنگاه ولی نعمتت شرم بکن..
وخطاب به نفست بگو:
آن کسی که تاریکی راخلق کرده است، تاریکی برایش مطرح نیست...
او مورچه سیاه برسنگ سیاه در شب سیاه راهم می بیند و صدای پایش را هم می شنود
و هیچ چیز بر او پوشیده مخفی نیست...
مخفی ها وعلنی ها برایش یکسان هست.
یقین داشته باش دارد ترا می بیند.
ای بنده الله ازنگاه الله شرم بکن.
روز قیامت خداوند از تو گله نکند:
بنده من
از همه کس ترسیدی..
از پدرت
از مادرت
از همسرت
از برادرت
از فرزندت
از اهل محل و همسایه هایت
و از کوچک و بزرگ ترسیدی ..
از من نترسیدی
از نگاه همه شرم کردی
ازنگاه من شرم نکردی؟؟آیا مرا از همه شاهدان وکسانی که ترامی نگرند کمتر پنداشتی?( معاذاللّه)
*أَللَّهُمَّ ارْزُقْنَاخَشَِیتِکَ فِیْ الْسِّرّ وَالْعَلَن*
ای اللَّه خوف و ترس از خودت را در خفا و علنی نصیب ما بگردان
طوری از تو خوف داشته باشیم انگار که داریم ترا با چشم خود می بینیم. آمین.

یک ذره اش هم زیاد است
تکبر و خودبرتربینى خصلتى شیطانى و مذموم است که باعث تحقیر مردم و سرباز زدن و استنکاف از حق مى گردد.
این خصلت درونى که به تدریج آثارش در گفتار و کردار فرد ظاهر مى گردد،چنان مذموم است که یک ذره اش هم زیاد است و مانع ورود به بهشت مى گردد.
ابن مسعود رضى الله عنه مى گوید:رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمودند:
*لا یدخل الجنة من کان فی قلبه مثقال ذرة من کبر*
هر کسى که و لو یک ذره کبر و غرور در قلبش باشد،وارد بهشت نمى گردد
مردى گفت:هر کس مى خواهد که کفش و لباس زیبایى بپوشد آیا این هم تکبر است?
فرمودند:خیر،الله زیباست و زیبایى را دوست دارد،تکبر یعنى نپذیرفتن حق و تحقیر مردم
(مسلم:91)
الله متعال متکبران و مستکبران را در روز قیامت بسان مورچه هاى ریزى حشر مى کند که زیردست و پاى مردم لگدکوب شوند و این فقط گوشه اى از مجازات اخروى متکبران است.
اگر تو نعمتى از دیگران افزون دارى،این صرفا فضل الهى است بر تو و باید شکر آن را بجا آورى،نه آن که بر دیگران فخر بفروشى و خود را از دیگران برتر بینى و بندگان الهى را تحقیر کنى.
*پروردگارا! ما را از این خصلت زشت،پاک و تواضع و فروتنى را نصیبمان بگردان.