این متن آرامش خوبی به آدم میده!!!
با زندگی قهر نکن چون دنیا منت هیچ کسی رو نمیکشه!!!!!
همیشه یادمان باشد که نگفته ها را میتوان گفت؛ ولی گفته ها را نمیتوان پس گرفت!!!!!!
هم اکنون که در حال نفس کشیدن هستیم، فرد دیگری دارد نفسهای آخرش را میکشد؛؛؛؛ پس دست از گله و شکایت برداریم!!
وقتی کسی رو ناراحت میکنی فقط خودت میتونی آرومش کنی!!!! مثل مار، که وقتی نیش میزنه؛ پادزهرشو شو از خودش میگیرن!!!!
سه دسته از انسانها را در زندگیتان هیچگاه از یاد نبرید:!!!!!!!! کسانیکه در سختیها یاریتان کردند!!! کسانیکه درسختیها رهایتان کردند!!! کسانیکه درسختیهاگرفتارتان کردند!!
خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یَابْنَ آدَمَ! اَکْثِرْ مِنَ الزّادِ اِلى طَریقٍ بَعیدٍ، وَ خَفِّفِ الْحَمْلَ فَالصِّراطُ دَقیقٌ، وَ اَخْلِصِ الْعَمَلَ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصیرٌ، وَاَخِّرْ نَوْمَکَ اِلَىالقُبُورِ وَفَخْرَکَ اِلىَ المیزانِ وَ لَذّاتِکَ اِلَى الجَنَّةِ، وَ کُنْ لى، اَکُنْ لَکَ؛
اى فرزند آدم! براى راهى طولانى توشه بسیار برگیر و بار خود را سبک کن، چرا که راه، باریک است. و کار و عمل را خالص ساز، چرا که ارزیاب، بیناست. و خواب خود را براى قبر نگهدار و افتخار
خویش را براى میزان و لذّت هاى خود را براى بهشت. و براى من باش، تا براى تو باشم. ??
اگر مردمی را دیدی که
از تو تعریف و تمجید میکنند
به خودت مغرور نشو...
بلکه بگو :
حمد و سپاس برای خدایی که
عیبهای مرا پوشانیده
و زیباییهایم را آشکار نموده است !!(در هر شرایط شکر گزار الله باشیم.)
امر به معروف و نهی از منکر باید سرلوحه کارهای ما قرار گیرد
ما باید در مقابل نعمات الهی سپاسگزار باشیم و به آن مغرور نگردیم، زیرا اگر خشم خدا بالا گیرد همه آدم‌ها چه خوب و چه بد را گرفتار می‌سازد.
امروز انسانهای خوب به این دلیل گرفتار عذاب می‌شوند که از امر به معروف و نهی از منکر دست کشیدند و جلوى فسادها را نمی‌گرفتند. لازم است امر به معروف و نهی از منکر را سرلوحه کار خود قرار دهیم.
ما باید بدانیم که چراغ ظالم و شرک و باطل چند روزی دوام نمی‌آورد. وجه اشتراک همه کسانی که طغیان کردند و حق بندگان خدا را ندادند و بر روی کره خاکی فساد کردند این است که خدای متعال عذابی را برای آنان فرستاد.
دقت کردید..؟!
انسانهای صادق به صداقت حرف هیچکس شک نمی کنند؛
همیشه هر حرفی که می شنون میگن درست میگه..
اینا تقصیر خودشون نیست،
دلشون پاک و صافه؛
انقد پاک که فکر می کنن همه مثل خودشون خوبن!
درخت را از میوه اش می شناسند،
انسان را با کردارش.
کردار خوب هرگز هدر نمی رود
کسی که ادب می کارد
دوستی درو می کند،
و آن کس که مهربانی می کارد
عشق گردآوری می کند.
کسی که تنها به عقلش اعتماد کند،
گمراه میشود
کسی که تنها به مالش اعتماد کند،
کم می آورد
کسی که تنها به منصبش اعتماد کند،
خوار میشود
کسیکه تنها به مردم اعتماد کند،
خسته می شود
امّا کسی که تنها بر خدا اعتماد کند؛
نه گمراه میشود
نه کم می آورد
نه خوار میشود و نه خسته میشود
دُنیا یک منزل اجاره ای بیش نیست
هر چقدر هم از آن لذت ببری باز هم باید آنرا برای کسی دیگر رهایش کنی
و آخـِرَت منزلی است که خودت مالک آن هستی
هر چقدر هم برای رسیدن به آن دیر شود، ولی هرگز از آن خارج نخواهی شد.
پــس خانه ای که" خودت "مالکش هستی را با خانه اجاره ای و موقت عوض نکن.
برای آباد شدنش(جایگاه اخرتت) تلاش کن......
دنیا قرض است باید دیر یا زود پس بدهیم.
مظلوم دیر یا زود حقش را خواهد گرفت.
دنیای ما هر لحظه ممکن است
تمام شود اما ما غافل هستیم.
سخن شیرین، گشاده رویی
و بخشش سرمایه اصلی ما در زندگیست.
ثروتمند ترین مردم در دنیا کسی است
که از سلامتی، امنیت و آرامش بهره مند باشد.
کسی که جو را میکارد گندم
را برداشت نخواهد کرد.
عمر تمام میشود اما کار تمام نمیشود
کسی که میخواهد مردم به حرفش گوش بدهند
باید خودش نیز به حرف آنان گوش دهد.
مسافرت کردن و هم سفره شدن با
مردم بهترین معیار و دقیق ترین راه
برای محک زدن شخصیت و درون آنان است.
کسی که معدنش طلا است همواره طلا
باقی میماند بدون تغییر، اما کسی که
معدنش آهن است تغییر میکند و زنگ میزند.
تمام کسانیکه در گورستان هستند
همه کارهایی داشتند و آرمانهایی
داشتند که نتوانستند محقق گردانند.
پس بساط عمر و زندگیمان را در دنیا
طوری پهن کنیم که در موقع جمع کردن
دست و پایمان را گم نکنیم.
الله را فراموش نکنید?
آدمــــــائ ایـــنجا رســـــم عجیــــبے
دارنـــــد کوتاه که مے آیـــــــے
گـــمان مـــے کنند کم آورده اے
امــــــا نمےدانـــند کوتاه آمــدن ما
قطــــح امـــید از درک و فهــم آنهــاست
همیـشه درست ترین رفتارو
با غلط ترین آدماى زندگیـمون داشتیم ...
و درست ترین آدماى زندگـیمون رو
به غلط ترین شـکل ممکن نادیده میـگیریم.
دزدی از مسجد... ما چقدر ساده ایم!!!
امروز برای نماز ظهر به مسجد رفتم تا از ثواب جماعتی که برگزار می شود، بی بهره نمانم
دیدم در وضو خانه با «میلگرد» برای «شیرهای آب»، «حفاظ آهنین» درست کرده اند، تا مبادا آنها را بدزدند! (البته شاید بعد از دزدی های فراوان چنین تمهیداتی اعمال کرده اند)
چند نفر دیگر نیز با من وضو می گرفتند، خواستم در حین وضو گرفتن درد دلی داشته باشم و بگویم ببینید حتی مسجد هم امنیت ندارد و به شیرهای آب نیز رحم نمی کنند...
اما نکته ی دیگری ذهنم را مشغول نمود، نکته ای که به جای بیان برای آن پیرمردها ترجیح دادم برای شما مخاطبان عزیز نگارش نمایم:
در جامعه ای که:
«مهربانی» را دزدیدند
«اخوت» و «برادری» را دزدیدند
«اعتماد» را دزدیدند
«صله ی رحم» را دزدیدند
«امانت داری» را دزدیدند
«صداقت» را دزدیدند
«احترام به بزرگان» را دزدیند
به صورت بسیار خلاصه: «حضور در مسجد» و «پیام مسجد» را دزدیدند...
ما انتظار داریم، «اشیای مسجد» امنیت داشته باشد...
ما چه چقدر ساده هستیم که برای شیرمخلوط های استیل ناراحت می شویم و از شدیدترین تدابیر امنیتی استفاده می نماییم، اما در قبال «کم رنگ شدنِ» «پیام مسجد»، هیچ واکنشی از
خود نشان نمی دهیم...
ای کاش فرش ها و شیرها و پرده های مسجد را می دزدیدند، اما «پیام های نورانی مسجد» دزدیده نمی شد...
ای کاش مسجد ما سقف نداشت و زیر باران و برف نماز می خواندیم، اما به جای پیرمردهای بیکار و از جهان بریده، اکثریت صف نمازگزاران را جوانان برومند و تحصیل کرده تشکیل می دادند...(الان
برعکس است!)
هرچند، نگهداری از اشیای بیت المال نیز لازم است، اما متاسفانه «اصل کار» را دزدیند و ما نگران «فرعیات» هستیم.
از خداوند متعال می خواهم، عنایتی عطا بفرماید که ما جوانان امت؛ به وسیله ی «تقوایمان» برای «پیام های نورانی مسجد»، «حفاظ آهنین» ایجاد نماییم...
خدایا ما را ببخش
ما جوانانی که غرق در نعمات هستیم (خانواده، سلامتی، تحصیلات، موبایل، اینترنت، سرپناه و...)، اما صف های نماز جماعت را خلوت کرده ایم...
