*زندگی در این دنیا و در میان تمام رنج ها،سختی ها،دورنگی ها و خیانتها و مصائب راهش تنها با توکل و اعتماد به الله? قابل تحمل* *است*

*حقیقت دنیا چیزی جز امتحان و مکافات راهش نیست*

*میدانم همه ی ما گاهی* *وابسته اش میشویم*

*گاهی در میان پیج و خم های آن و رسیدن به زرق و برق های سراب گونه اش حتی پروردگارمان را هم فراموش میکنیم و گاهی هم که به یادش می افتیم زبان به گلایه میگشاییم و شکایت میکنیم از حکمت هایی که چیزی از اسرار و خیر مطلقش نمیدانیم*

*و دقیقا آنجاست که دلتنگی ها و رنج های درونمان آغاز میشود*

*زیرا قلب برای آرامشش نیاز به حب الله و اعتماد به او دارد*

*نیاز به شوق دیدار الله دارد تا برای رسیدن به این نعمت عظیم از تمام کینه ها، بدی ها و تاریکی ها خالی شود*

*زندگی پلی است برای رساندن ما به قیامت*

*و این خودمان هستیم که در* *این مسیر سرنوشتمان را تعیین میکنیم*

*مسیری که شاید گاهی در* *آن بلغزیم و یا شکسته شویم*

*اما آنچه که نگه مان میدارد* *چنگ زدن به ریسمان توکل به الله و صبر بر سختی های راهش است*

*و لازم است که در این مسیر پیچیده و سفر سنگین قرآن* *راهنمای راهت برای رسیدن به دیدار الله متعال باشد*

*حقیقتا زندگی در دنیا برای اهل ایمان سخت است*

*اما تو با یقین و اعتماد به الله آسانش کن*