*شیخ عبدالعزیز طریفی:*
*ذکر الله نورِ قلب است که شاید دلهای غافل در آغازِ کار آن را سنگین بداند، همانطور که دیدن نور پس از مدتی تاریکی برای چشم سخت است، اما اگر دل در نور ذکر زندگی کند ترک آن برایش سخت خواهد بود.*
صدای آذان شد دوستش
برایش گفت؛ بریم نماز،
گفت: تو برو من میایم
گفت: هی دیوانه بدون تو بهشت لذتی ندارد
دوستی یعنی این که ترا بسوی بهشت بکشاند.